Vandaag 28 juni ’16

Ik heb beter geslapen dan gisteren, was ook iets later naar bed, had nu stroom voor de computer, en ga kijken of de powerbank van de action een beetje wil opladen, zodat ik weer stroom heb op de mobiel.

Vandaag lekker schone kleren aan. Voelt goed.

Omdat je toch zo vaak wakker bent, ik heb hier een soort telefoon en daar zit een alarm in die gaat om vier uur, en dan nog paar keer. Kijken of ik die er vandaag uit kan doen.

De kok kwam weer en ik lag net weer in dromenland, gelukkig heb ik een soort van omslagdoek nog in de handbagage, zodat ik voor zover mogelijk decent de deur open kan doen.

Ik kon nu ook aangeven dat ik avonds iets teveel eten krijg, ik wil geen brood, een beetje soep en wat rauwkost is meer dan voldoende.

Heb mijn shirt en ondergoed nu in een emmer staan, is dat ook weer schoon morgen, als er nog geen koffer is.

Gisteravond toch wel iets geschrokken, in een keer een stuk kabaal, ik dacht is er nu iemand die buiten de rolluiken laat zakken, waarvan ik wist dat er geen rolluiken waren, toch maar voorzichtig naar buiten gegaan, niemand, ik zit hier ook aan het einde van het dorp, niemand in de buurt. Later bedacht ik dat het een eekhoorn was die over het dak heen liep. Of een ander beest wat ik nog niet weet.

Ik ga op naar het ziekenhuisje op zoek naar sister Doreen.

Onderweg kwam ik haar al tegen, samen met Sarumeyu zij waren onderweg naar mij, met zeep en waspoeder, zo lief.

En ik hoef vanmiddag niet alleen te eten, ik mag samen met de staff volgens mij eten. Ik ga het zien. Ik hoef nog niet te komen, straks haalt Doreen mij op. Dan gaan we samen naar het ziekenhuisje, is ook wel zo fijn. Ik wil vaak teveel en hier hoeft dat helemaal al niet, ook omdat het zo warm is. Iedereen is een beetje aan het vegen, ik vraag me af of het van hier naar daar is, of net andersom. Ik ben nu even vrij, kan ik mooi schrijven. En de dag rustig beginnen.

Jammer dat de taal zo moeilijk is, ik zou zo graag echt willen praten. Nu doe ik het in mijn gebroken Engels, maar ook dat gaat steeds beter, vooral als ik in de flow ben.

Plannen zijn veranderd, de koffer is er . Ik ga samen met Surameya naar Columbo, het was leuk weer even onderweg te zijn.

De wegen zijn smal, ze rijden links en ik zit voorin. Heb een prachtig uitzicht Het lijkt wel alsof ik hier al jaren woon. Veel tuc tucs op de weg, en scooters, en je ziet ook veel fietsen, deze zijn wel erg oud.

Er ligt een fles water voor me klaar en ik begreep dat ik een uur moest wachten nadat we de koffer hadden opgehaald. Onderweg zijn we een beetje in gesprek, ik heb soms het gevoel dat ze altijd maar willen praten.

Bij het vliegveld is het niet zomaar klaar. Ik moet eerst naar een loket en van alles invullen, en weer een handtekening, Ik dacht moet nu maar even goed opletten hoe ik deze schrijf, soms wat slordig. Dat bleek wel toen ik de koffer als vermist had opgegeven, not the same, not the same . Ja dat zag ik ook wel. Toen mocht ik nog een keer de handtekening zetten en de loketmeneer hield het paspoort erbij, zodat ik toch ongeveer dezelfde deed.

Ik mag wel weer gaan oefenen thuis .

Daarna na het invullen, naar binnen op zoek naar het juiste loket, weer papieren, daarna weer naar iemand anders, weer terug , en nog keer.

Bij het naar buiten gaan, werd ik weer aangehouden , maar na enig uitleg kon ik gaan. Snel weer naar de auto, en op naar het kantoor van mr Samson. Dat begreep ik nu. Aangezien wij al kennis gemaakt hadden, was het leuk weer terug zien. Hij zat daar met twee zakenlieden, en we zijn in gesprek geweest over van alles en nog wat. Ik moet zeggen ik was mooi op dreef. Ook wel vermoeiend, na een uur was Surameya terug en kon de reis terug weer aanvangen. Ik had trouwens twee opdrachten gekregen.

Binnenkort, gaat er een soort akker komen, en ik ben de hoofd chef, ik moet zorgen dat de bewoners in actie komen, het lijkt wel een project van de dorpstuin in Heeg. Ik ga dit samen met de sisters doen, en proberen dit op te starten. Weer een uitdaging. Het zou leuk zijn als Roelie in februari komt , het mooi in bloei staat . Het is ook een goed project, omdat de bewoners feitelijk niks doen. En wat is er nou mooier dan eten uit je eigen tuin.

De tweede opdracht was, morgen avond gaan de sisters weg, en ben ik de verantwoordelijke voor het hele dorp. Ik zal hier nog wel iets meer over horen.

Was erg moe bij thuiskomst, de kok had al weer eten klaar. Daarna even gaan slapen als een blok.

Ik mag op kantoor gebruik maken van Wifi. Dat is mooi ivm het op de hoogte houden van het thuisfront.

De koffer is open en ja hoor , ik dacht nog zo een oplader er in gedaan te hebben, maar ook weer niet de goede. Nu ga ik het opladen doen via de powercharger box, ik had er nog eentje gekocht via internet, kon ook op zonnecellen, thuis was dat niet een succes maar wie weet hier.

Warmte zat.

Ben een beetje aan het rommelen hier, komt de kok weer met iets heel lekkers, pizza . ik eet hier beter dan thuis, het is fijn dat er voor je gekookt wordt. Na het eten gelijk afwassen , dan heb je minder last van vliegen.

Zo leuk, ik was even buiten, en komt Herrie met een vrouw even bij me , voor een praatje. Ik heb hem gevraagd om mij te assisteren bij het puntenkleed.

Herrie woont hier ,ik weet niet hoe lang, maar hij is zeer behulpzaam. De vrouw was iets anders mee aan de hand , zij was nog niet zo oud, wilde met me mee naar Holland. Herrie doet de rondleidingen voor de toeristen. Prachtig. Ik hoop dat ik fotos mag maken van iedereen.

En dit had ik nog niet verteld, ik ben uitgenodigd om een keer naar Negombo te gaan, op bezoek bij de zakenlieden van mr Samson.

Op 15 juli komt er nog een vrijwilligster uit Belgie hier. We gaan dan samen in Herman Steur zijn huis wonen, nu zit ik in een huisje wat dichterbij, en dat voelt wel fijn. Het huis van Herman is groot, en helemaal aan het einde van het dorp.

Ik ben blij dat ik nu hier zit, voelt beter.

Zonet toen ik stond te praten kwam de security zijn rondje doen, dat geeft ook een veilig gevoel. Toch doe ik de deur maar wel op slot.