Maandag 4 juli.

Vanmorgen was er nog een patiënt op de vrouwenafdeling. Ik zag dat Maikel het druk had , ze was alleen Nila was nog vrij. De mevrouw met het open been, moest bloed afgeven, vandaar dat ze al bezig waren, om haar eerst te douchen. De man van Maikel kwam om het bloed weg te brengen , waar naar toe , kon ik niet gewaar worden.

De mevrouw was hier vrij rustig onder, vaak hoor ik haar schreeuwen als ze geholpen wordt. Waarschijnlijk omdat ze het niet begrijpt. Volgens Maikel, i schreeuwt ze ook omdat ze voorheen alles zelf deed.

Ik begreep wel dat het buisje bloed om kwart voor zeven klaar moest staan. Om zeven uur moest het op de plek van bestemming zijn.

Ik had vanmorgen geen water in mijn huisje, of maar klein beetje. De waterdruk was niet goed, begreep ik van Maikel. Gisteren kwam er ook een miezerig waterstraaltje uit de kraan .

De andere dame moest wachten op haar wasbeurt , er moet eerst weer water zijn.

Ik vertelde dat ik vandaag niet in dementiehouse zou kunnen zijn. Vanwege dat ik nu in de tuin ga werken.

Ik heb gevraagd of ik een keer met haar mag meelopen, omdat ik benieuwd ben hoe zij het doen en werken. Dat mag volgens mij.

Ik wil wel graag alles meemaken in het dorp

Er is ook een soort van gymnastiek s morgens, wil even uitvinden hoe ze dat en waar ze dat doen.

Ik doe nu op dit moment niet meer mijn best om Singalees te leren, het is net of ik dat niet kan opnemen in mijn hoofd. Op een paar vaak gebruikte woorden na.

Het kan zomaar veranderen allemaal, het doel is nu om negen uur te beginnen. Ik wordt als het goed is opgehaald door Suramya.

Dat klopt dus dat het anders gaat dan ik verwacht. Kwart over negen, en nog niemand te zien.

Dat ik dacht laat mij maar naar voren gaan , om te vragen wat er aan de hand is.

Het bleek dat de oorspronkelijke tractor stuk was. Nilanthe , de accountant ging bellen om een andere tractor.. Deze kwam een half uur later, wat me nog mee viel.

Samen met Touschare , welke geen woord engels kan, naar de plek waar het allemaal zou gebeuren. Maar dan is communicatie wel belangrijk.

Ik begreep dat de plek die oorspronkelijk bedoeld was , niet kon, vanwege de waterleiding die er onder liep. De storing die er vandaag was, bleek een lek te zijn op het terrein van Herman Steur. Daarna gingen we op zoek naar een andere plek, maar daar waren weer teveel stronken. We kwamen uit op de plek waar ik mijn huisje heb. Hier ging de man op de tractor voortvarend te werk. Zag algauw dat het niet zo zou gaan als wij gewend zijn. Het meeste is nu verwijderd, maar we hebben nog een andere tractor nodig, of in ieder geval dat die dieper de grond in gaat.

Ik weet dat mr Samson vanmiddag weer komt. Sunil is de driver van mr Samson.

Hij bracht Moennesienga naar mij toe, en we hadden nog een praatje over de tuin. Ik vertelde dat ik smiddags wel een gesprek zou hebben met Samson. Was moe van de hitte en wilde even niks. Ook even met mijn pols in het water, jammer dat ik nu de biotex vergeten ben, Heb nu hun zeep gebruikt. Het plekje draagt een beetje, en is wat dik. Ik wil het aan de lucht laten drogen, en dan kan een pleister wel voldoen.

Lysbeth ik weet nu wat jij had met je valpartij met je motor, en dan is mijn plekje maar erg klein. Ik ga thuis niks dragen, ik ben daar redelijk mugvrij.

En anders ga ik ze te lijf, met een stuk isolatie buis die ik van thuis had. meegenomen.

Ik had afgesproken om twee uur, Sunil zou me komenhalen, maar hij zat kwart voor twee misschien al eerder buiten te wachten. Ik snel mee.

Bij aankomst kantoor, zat Samson al te wachten, dus een beetje het relaas verteld.

Hij vroeg mee om mee te gaan naar een soort department, deze controleert volgens mij de gezondheid, en zo van de ouderen. Ik heb daar ook van alles verteld, en nu komt hij 22 juli naar het dorp en mag ik rondleiding geven en van alles vertellen wat er aan de hand is, en misschien nog wat geld en goederen ritselen voor het hospitaaltje. Vandaar Roelie dat ik nog wat info nodig heb.

Ook vertelde Samson dat jij Roelie had geschreven, maar ik heb nog geen mogelijkheid gehad en tijd om de mail te beantwoorden ,omdat ik meest van de tijd geen internet heb.

Bij het , ik noem het gemeentehuis, dacht ik eerst, wat gaan we hier doen, het leek wel een restaurant, met allemaal tafeltjes, ik dacht nog wat een vreemde menuboeken, en ook, ik hoef geen eten.

Maar dat was dus niet de bedoeling, ik denk dat Samson mij mee wilde, om te laten zien dat er ook vrijwilligers bezig zijn in het dorp.

Ik weet wel, misschien door mijn enthousiame en verhaal dat we binnen 10 minuten een handtekening hadden, en waarvoor dat weet ik niet.

De verantwoordelijke man hiervoor, vertelde dat het soms snel kan gaan.

Waarop ik zei, waarom langzaam als het ook snel kan gaan. En dat ik vond dat hij jong van geest was, en daarom zo snel kon handelen.

Bij terug komst gingen we naar het project, ook Randika, zij doet administratie voor samson, ging ook mee. Samson was niet tevreden , over van alles, ik dacht, dat is niet van mij, ik heb mijn best gedaan. De communicatie gaat nu via Randika. Ik ga haar zeggen wat ik wil, en zij regelt het dan verder, de mannen en alles wat nodig is voor de tuin.

Dat is dus de bedoeling. Ik heb afgesproken met Randika, dat we om negen uur gaan afspreken en vertel ik haar wat ik wil.

Daarna nog even geschreven en gevraagd aan Moenussienge, dat ik iets later mag eten. Dan kan ik nog even wat schrijven. Ik wil alles graag onthouden , ook voor later. Wie weet rolt er nog een boekje uit.

Wat ik nog vergeet te vertellen, ik heb tegen mr Samson gezegd , dat ik niet in het huis van Herman Steur wil zijn, als Els er is. Ik vind mijn huisje prettig,

En het voelt niet goed voor mij daar. Ik wil ook niet in het bed slapen daar. Op de een of andere manier kan dat niet. Ik heb het gevoel dat de spirit van Herman nog vaak terug is daar. En ik ben er nog niet aan toe om die tegen te komen.

Ik was zo moe, dat ik om acht uur al in bed lag. Weliswaar met een boek en muziek.

Ik heb een beetje last van mijn rug, en als ik lig , heb ik het gevoel dat ik op de planken lig. Ik heb een nacht geprobeerd met twee matrassen op elkaar. Het lijkt wel de prinses op de erwt. Dit werkte niet.

Daarna bedacht wat kan ik nog meer bedenken.

Heb wat pollepels van Roelie gebruikt, om het matras iets op te vullen. Op een nacht was er een van de pollepels geknakt. Ging voor de rest goed.

Eerste nacht dat ik goed sliep en geen last van buiten had.

xxxgrytsjexxx