9 juli 2016

Vanmorgen nadat ik uit hospitaal terug kwam, ontbeten en gemediteerd en een gebed gedaan.

Daarna heb ik Suramya gebeld, iets waar ik nog altijd moeite mee heb, niet het bellen maar om iets voor mezelf te vragen.Maar ik schreef al dat mijn bed niet zo fijn was. En Roelle gaf gisteren aan,dat ik contact moest zoeken met Suramya Ik had een lijstje met vragen, wilde meerdere dingen. Ik wist dat in het huis van Herman een lekkere stoel stond. Nu zit ik vaak op een houten stoeltje, en als ik dat beu ben , ga ik in bed liggen.Het zou prettig zijn als er een stoel in mijn huisje zou komen staan. Ook wilde ik graag een heggenschaar , mijn ingang wordt nu overwoekerd door die mooie roze struik. Het groeit hier zo hard. Ik had de struik al eerder iets gekortwiekt, met een gewone schaar. Suramya heeft me nu echt gereedschap gebracht. Kan ik als het vanavond wat koeler is , de struik indammen.

Ik ben zo dankbaar, en zo blij, ik heb nu een heerlijke stoel, lijkt zelf wel een beetje op mijn bank thuis. En ook nog nieuw matras, mijn dag kan niet meer stuk.

Waar ik nog het meest blij van ben, is dat Moenussienge nu morgen een vrije dag heeft.Ik heb dat besproken met Suramya, heb gezegd ik kan wel een dag zonder eten kan, haal wel beetje rijst uit de keuken. En maandag is er weer ontbijt.Ben zo blij dat ik dat aangekaart heb. Ook heb ik gevraagd om een grote zak, ik wil het afval mee helpen oprapen die met de overstroming hier terecht is gekomen. Het is ook mijn dorp, al woon ik hier nog maar paar weken. Ik wil het graag schoon en opgeruimd hebben.

Vanmorgen nog keer gevraagd aan Maikel, of ik mee mocht lopen. Net alsof ik een leerling was. Ik heb uitdrukkelijk gezegd, als het een probleem is, of als ik een blok aan een been ben, wil ik het wel graag weten.

Het zou mooi zijn als het dorp weer de allure en uitstraling krijgt welke het 20 jaar terug had.

Maar ook dat kan niet in een keer. Ik begrijp dat heel goed.

Vanmiddag samen met Samson en Randika om tafel. Er is een klein probleem in een van de huisjes onder de bewoners, ik ga dat oplossen, of in ieder geval proberen te oplossen samen met Herry , hij kan de vertaler zijn tussen ons. Je kan het zien , als de rijdende rechter hier in Sri Lanka.

En ik hoor nu dat ik samen met Els het Nederlandse volkslied ga zingen op het feest dat komen gaat op 29 juli. En ik ga helpen om een mooie brief te schrijven. Gericht aan de Nederlanders die een uitnodiging krijgen voor het komende feest.

Ik bedenk me nu dat Els belgisch is, en ik het zingen alleen ga doen. We gaan het zien.

Samen nog even naar het project tuin geweest. Zag er goed uit. Upoel was bezig met een groot slagersmes om aan dunnere boomstammen een punt te slijpen. Ik geloof dat het de bedoeling is dat die worden gebruikt om het hek stevig te maken, omdat deze ook uit gaan groeien.

Op de terugweg naar kantoor, zag ik de mevrouw , om welke het ging die een probleem had. Ik dacht ik ga gelijk vragen of ik naar binnen mag. Ik heb haar kamer gezien, en ook de kamer van de twee andere dames. In een bed lag een mevrouw, ik zag dat ze bedlegerig was voordat moment. Ze heeft een soort prothese die in de hoek staat. Zij deed een ander verhaal ,dan wat er bij op papier stond. Ik heb geluisterd en geprobeerd het voor mezelf helder te krijgen. Later kwam Kumari binnen , zij heb ik nog niet echt mee gepraat. Ik heb het aangehoord en gezegd ik ga er over nadenken en morgen kom ik terug, wil ik nog keer horen, maar dan samen met Herry.

Buiten stond Lora te huilen, en ik kon niet anders dan vasthouden en zeggen we gaan een oplossing vinden.

Terug naar mijn huisje, met een nieuwe uitdaging.

Voor de avond heb ik het los gelaten, en even voor mezelf een verwenmoment gehad, ik heb lekker mijn haar gewassen en van te voren een masker gebruik , gekregen van mijn kapster uit Nederland.

Ik bleef toch iets langer zitten, omdat ik nu een stoel had. Heb mijn vriendin Ankie een goede reis toegewenst. Zij gaat morgen vrijwilligerswerk doen in South Africa. Dat was eerst ook mijn doel.

Maar Sri Lanka trok meer.

Xxxelizaxxx