10 juli 16

Vanmorgen regende het zo, en ik was klaar om naar het hospitaal gaan.

Heb de regen getrotseerd en een groot palmblad als paraplu gebruikt. Je moet soms roeien met de riemen die je hebt. Iedereen was aan het lachen toen ik zo binnenkwam.

Later om half acht kwam er weer zo n dikke bui, ik ben terug gebracht in toek toek . Door Upoel.Deze toektoek had start problemen , ook bij het hospital was het moeilijk om de toek toek te laten praten.En hij ging ook wel hard toen hij mij thuisbracht. Misschien indruk willen maken. Daarna weer problemen bij het starten. Ik hoop dat dit nu opgelost is.

Ik wist dat de dienst om half tien zou beginnen. Kon ik me even opfrissen en verkleden in mijn zondagse jurk. Ik had afgesproken met de mannen, de kok en Suramya dat ik mezelf zou voorzien van ontbijt.

Er lag nog fruit gekregen van Toeschare, en een klein banaantje van een mevrouw gekregen. Klein bakje yoghurt . Datr was genoeg tot de lunch. Maar wat schetst mijn verbazing, om acht uur kwam iemand anders namelijk Roshan. IK vermoed dat Moerussienge dit geregeld heeft. Hij is zo betrokken . En eerlijk is eerlijk, ik miste hem ook wel een beetje. We praten altijd een klein beetje ,zijn engels is niet zo goed. Maar ik voel dat hij het leuk vind om te komen. En je raakt ook gehecht aan alles en iedereen.

In de kerk was het warm en ik had mijn jurk aan, had hem iets korter gedaan met een touw, maar al gauw dacht ik maak hem weer lang, heb ik iets minder last van de muggen.

De dienst was begonnen, en opeens kwam een hond naar binnen. Sisister Margaret trad kordaat op.

Was een grappig gezicht. Ik moest zo lachen van binnen. Ook later hoorde ik van Nila dat ook zij het grappig vond. En sister Margaret is echt letterlijk gestapt uit de Sound of musis.

Het was een prachtige dienst. De father, betrok mij helemaal bij de preek. En leek alsof hij geïnspireerd was, hij vertelde precies dezelfde woorden welke ik straks wilde gebruiken bij de dames die onenigheid hebben.

Zo vertaalde hij het singalees in het Engels. Ik voelde me erg betrokken vandaag in de kerk.

Het ging over dat we allemaal een waren, moslim, boeddhist , christen en dat we onze buren moeten respecteren en van hun houden. Heb je naaste lief zoals je jezelf liefhebt.

Op het einde van de dienst kwamen twee toeristen, een jongen en een meisje bij de kerk.Mariyan was ook in de dienst , zij nodigde de twee studenten uit, om erbij te komen.Bij het uitgaan van de kerk, heeft Herry ze meegenomen om als guide een rondleiding te geven.. We zouden na de dienst naar de dames gaan om te kijken of we het probleem zouden kunnen oplossen.

Soms loopt het anders. Zoals vandaag. Ik dacht ik ga naar voren, en wacht Herry daar af. Hij gaat waarschijnlijk het stel dat het dorp wilde bezoeken, begeleiden naar de uitgang.

Suramiya was daar, en ik vertelde hem, als het nou Nederlanders zijn, is het leuk om ze te ontmoeten. Hij dacht dat het mensen uit zweden waren.

Waarop ik vertelde, ik ga terug naar mijn huisje en kom vanmiddag terug. Om dan samen met Herry iets aan het probleem te doen.Teruglopend kwam ik de toeristen tegen en groette ze. Ze kwamen toch uit Nederland. Een erg leuk koppel, gisteren aangekomen in Colombo, en nu al in het welkomstdorp.

Vond dat zo leuk, kon ik van alles vertellen. Het viel me op dat ik anders dan anders sprak. Zo snel raak je ontwend aan je eigen taal. En ik schrijf nog wel zoveel in het Nederlands. Ben benieuwd hoe mijn fries straks klinkt. Mijn gevoel zei, dat ik Nederlands sprak met een singalees toontje. Beetje zangerig klonk het in mijn eigen oren.

Het stel, ik ga er vanuit dat ze een stel zijn. Ze waren erg enthousiast en namen de tijd om naar mijn verhalen te luisteren. Samen de film gezien. En over het dorp gesproken. Al met al een mooie zondagochtend.

Op de terug weg was mijn nieuwe kok, Roshan al naar mij toe.Heb wat gegeten en daarna naar de lessen over vertrouwen en de waarheid van de cursus van Thea geluisterd

Het is nu vier uur. Ik ga naar voren en kijken of ik Herry kan vinden. Praatje gemaakt met de tuinman, welke ik ook op de foto heb staan. Hij vertelde me iets, eerst begreep ik dat niet goed.

Ik verstond hem eerst verkeerd, hij had het over een rat. Ik zei, dat is niet goed hoor. Later begreep ik dat het een parrot was, een papegaai. Hij vroeg mij een krant te kopen, als ik het dorp uitga.

k wil dat graag voor hem doen, zodra ik tijd heb.

Langs een omweg Herry toch gevonden.

Eerst weer terug naar de twee dames Elizabeth en Kumari, en later nog met Lora gesproken. Ik denk dat ik nu weet wat de werkelijke oorzaak is. Dit ga ik morgen bespreken met sister Doreen.

Klaar dacht ik , maar werd geroepen door de security, er liepen in de verte twee mensen. O zei ik als grapje, daar loop mij nieuwe man. Het bleek dat het meisje vergezeld door waarschijnlijk haar vader. Zij is een social worker en wil twee dagen op het dorp wilde zijn. Ik ga ik aan de zusters voorleggen. Ik ben hier nog maar net , en er moet wel iets nuttigs worden gedaan.

Els komt binnenkort ook. Morgen met sister Doreen veel te bespreken.

Mijn telefoon is leeg, en van Nilanthe een oplader gekregen, was nog beetje een toer , om een goed stopcontact te vinden. Maar wel gelukt. IK hoop dat hij oplaad.

De jongens zijn al weer bezig in de tuin, nu met prikkeldraad. Ga weer een foto maken.

Zo, het was een lange dag, en was een goede dag. Ik voel me erg thuis. Soms is er iets waar ik nog niet de vinger op kan leggen.

Soms lijken dingen anders dan ze zijn. Dat is wat er nu boven komt.

Wie weet kan ik het later nog uitleggen.

Het kan ook zijn dat ik soms dubbele dingen schrijf. Het is ook goed dat ik direct opschrijf , je vergeet zo gauw dingen, die klein zijn maar ook weer zo leuk.

Net zoals toen ik uit de kerk kwam en even verder dacht, nu kan ik de jurk wel weer inkorten met mijn gehaakte draad. Ik stond wat te stuntelen. En ja hoor , verder op stond personeel, en stond te lachen. Ze lachen hier veel. Ik vind het leuk dat ze zon plezier hebben.

Ik kreeg de tip van de jongen van het stel om Max omroep in te schakelen, voor dit project. Omdat zij een omroep zijn die nog wel eens iets doen voor projecten als dit.

Wat ik niet vergeten moet om te vertellen, er is een dame zoek, iedereen is op zoek naar haar. Ze is weggelopen omdat er waarschijnlijk iets van ruzie was. Het moet een heel lief en dankbaar vrouwtje zijn.

Ik kan niet mee zoeken omdat ik haar nog niet ken.

Het is acht uur, tijd om naar bed te gaan. Of nog wat te gaan lezen.

En had ik al gezegd, dat mijn bed nu goed is.

En dat bed ga ik nu opzoeken en eerst nog even lezen in het boek van Jozef Rulof.

Voor jullie ook slaap lekker.

Xxxgrytsjexxx ik ben eigenlijk ook wel blij met mijn naam eliza.