Sri-Lanka-wereldreis.reismee.nl

15 juli 2016

14 juli ’16

Vanmorgen in hospitaal. Er was een patiënt bij gekomen. Er liggen nu vier vrouwen op zaal.

Er is ook een oude tv gekomen. Er was ooit een nieuwe , maar die is door een patiënt die boos was, aan gruzelementen geslagen. ( hoor ik van Maikel)

Na mijn werk te hebben gedaan, liep ik terug. Er liggen jasmijn bloemen op de grond. Ik dacht, weet je ik ga mijn eigen gezichts olie maken. Ik had zelf nog olie en ook een potje, hier de bloemen ingedaan, en nu gaat de zon zorgen, dat de werkzame stoffen in de olie gaan zitten..

Vandaag belangrijk bezoek. Landgenoten over de vloer. Zij gaan het hospitaal iets geven. Wat weet ik niet. Ik had al iets gehoord dat ze zouden komen. Maar is me niet echt verteld.

Ik heb me mooi aangekleed vandaag. Ik ga ook de lunch met hen gebruiken.

Ook de was gedaan, alle lakens en slopen uitgewassen op de hand en hangt nu te drogen aan de lijn..

Gatske en Froukje, moai dat jimme yn koudum west hawwe. Ek der is ferlet fan. En we moatte ek goed op harren passe . Dat ha se ek fertsjinne.

Vandaag de familie Toet Jan , liesbeth en dochter Vera ontmoet. Zij hadden drie koffers mee met verband spullen en nog meer. Een rondleiding gegeven. Was erg goed om dat samen te doen. Samen de lunch gebruikt. Was erg goed verzorgd, door de heren Suramya, en Moennesienge

Het was fijn om ze te ontmoeten, ze blijven een nachtje, heb ik eindelijk buren.

De bungalow was nog niet helemaal op orde, ik werd stilletjes bij de jongens geroepen.

Madam there is a problem.

Voor mij zijn er geen problemen, omdat de schoonmaak nog niet klaar was, zijn we naar mijn huisje gegaan.

Om een uur of drie kwam Suramya, het was klaar.

De bungalow ziet er pico bello uit.

Daarna weer naar voren gegaan, geproken met mr Samson.

Gevraagd of ik stof kon halen voor het sewinglady. Samen met Mariyan, leuke stof gehaald en stof voor twee bloesjes voor de dame. Gaat goed komen.

Mariyan, vroeg me wil je nog meer kopen. Nee hoor ik heb genoeg. Ik wilde ook wel graag terug naar het dorp. Maar Suramya was nergens te bekennen. Hij dacht zeker. Twee dames, winkelen, dat gaat vast een tijd duren. Maar dan kent hij mij nietJ

Ik was blij dat we weer terug waren. Even nog op de computer, en jeetje ineens was daar een gegil.

Een inmate was gevallen, en schreeuwde het hele dorp bijelkaar. Vandaag is naar het ziekenhuis, heeft waarschijnlijk een gebroken arm. Ik zei, nu moet het afgelopen zijn. Nu weer goede dingen.

Vroeg in bed. Wordt al een gewoonte. Eliza.

Reacties

Reacties

Geert Leijstra

Mooie verhalen, maar dit is hetzelfde verhaal als de vorige dag. Een herhaling. Groetjes.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!