17 juli ’16

Vanmorgen heel vroeg opgestaan, kwart voor vijf.

Alles opgeruimd, was gedaan, geveegd , gedweild.

Kleine sms jes uitgewisseld met Alie, dat was erg leuk.

Er gaat van alles en niks door mijn hoofd, ik voel me heel goed. Zat nog wat na te denken over gisteren, wat heel bijzonder was, ook voor mij om te doen.

Om drie uur zat iedereen in het restaurant , ook gebruikt voor grote evenementen. Ga eerlijk zeggen vond het best spannend. Els was steun voor mij. Komt goed zei ze.

Bij binnenkomst zat iedereen klaar. Wij gingen in stoelen ervoor zitten. Nilanthe Sister Doreen, sister Margaret, Samsom, Herry , Els en ik. Je voelde de spanning , van wat gaat er gebeuren.

Mr Samson deed eerst het woord zo zonder microfoon. Er moest nog een microfoon komen.

Dit duurde best even. Toen deze er was, kreeg ik eerst het woord.

Samen met Herry, ik vertelde eerst een zin, hij deed de vertaling. Wij waren op dat moment een twee eenheid. Daarna ging mr Samson weer aan het woord, vroeg aan iedereen of er nog vragen waren. Ik dacht, ik ben klaar, maar er was een vrouw die nog steeds vond dat we de vrouw in kwestie het dorp moesten uitsturen. Ik heb gezegd, dat ik dat heel goed begreep, maar dat we toch na een lange discussie besloten hadden dit niet te doen. En waarom niet zou je zeggen.

Deze mevrouw had geen man, geen kinderen. Had ze dat wel gehad, zou ze inderdaad voor een maand het dorp moeten verlaten. Maar nu zou dat niet goed zijn. Ik vertelde dat mr Steur, wilde dat dit dorp voor iedereen was , voor de armsten van de armen. En dat de beslissing om iemand weg te sturen de straat op, die geen familie had, tegen zijn principes zouden ingaan.

Gezegd ik ben geen dominee, maar ik weet een zin uit de bijbel , wie zonder zonde is werpe de eerste steen. En verteld , dat ik zoveel dingen fout heb gedaan in mijn leven. En als ik het over zou kunnen doen, het ook anders had willen doen.

Ik vroeg aan Samson, zit de mevrouw ook in de zaal ? En hij bevestigde dat.

Het mooiste was, dat ze naar voren kwam, en vertelde dat het haar ontzettend speet.

Waarop ik alleen maar kon zeggen, het is okay, het is okay.

Daarna zijn mr Samson, sister Doreen en Nilanthe nog aan het woord geweest. En ook Els moest haar voorstellen, daar had ze niet op gerekend, en dat kan ik me ook wel voorstellen.

Ze deed dat heel goed.

Na afloop kwamen sommige inmates naar me toe, om te bedanken.

Ik ben blij dat ik dit heb kunnen doen.

Ik ben nu wel erg blij dat het zondag is. Ik ga naar de kerk. En Els heeft gisteren gezegd , ik neem je mee naar Negombo. Gaan we een massage laten doen.

Ben benieuwd wat er gaat komen.

Ik zou naar het ziekenhuis gaan, maar de klok is blijven staan. Ojeeeeeee. Het is al over zeven.

En er is nu weer een dikke bui. En de was hangt buiten, en wat ga ik doen.

Ik had om half zeven daar moeten zijn.

Ik neem een besluit. Ik ga niet. Ik ga na het ontbijt er naar toe. Mijn excuses aanbieden, en eventueel dan nog iets doen. En ik heb gisteren twee puntenslijpers gekregen, ga ik in ieder geval eentje van brengen.

Terug naar nu. Els is iets jonger, en heeft meer ervaring wat reizen en dat betreft. Dus mooi dat ze daarin de leiding neemt, en me meeneemt. Alleen doe je dat niet. En ik weet nu al , dat ik vanavond weer blij ben dat ik terug ben. Maar ga er wel van genieten.:)

Ik had gevraagd of Els nog ruimte in de koffer had om nog iets te kunnen nemen. Nu heb ik nog een paar haarbanden, deels voor de warmte, en deels om de grijze uitgroei wat te camoufleren. En een scheermesje, ik had wel schuim maar geen mesje meegenomen. Gezichtsdoekjes, is ook zo handig heeft ze twee pakjes van meegenomen. Deze zijn overal handig voor. En ik gebruikte ze meerdere malen.

Els is muziek therapeute, zij gaat maandag beginnen om met de inmates iets van zang te doen.

Aangezien zij ook pianiste is, en er geen piano is. De staff nu gelijk alles in werking zet om een piano te regelen. En dat gaat ook op Sri Likaans. Maar op het einde van de middag is er toch iets of het nu een orgel gaat worden of een piano, maar deze komt er. Zodat Els maandag kan beginnen.

En ik hoor van Samson dat ik volgende week vrij ben, in ieder geval een paar dagen. Om iets te gaan zien van Sri Lanka.

Ik had namelijk gezegd, ik wil eerst drie weken hier zijn, en daarna wil ik ook een keer iets van het land zien. Hij onthoud wel alles wat ik zeg, en maakt er dan ook werk van.

Ik had ook gevraagd om meer info brieven. En ja die heeft hij ook meegenomen.

Op het einde van de middag ging hij naar huis. Vaak gaat hij zo weg, zonder afscheid.

Nu zei ik,,, mr Samson?,,, hij Yes,,,, ik I wish you a nice weekend….. en ja hij zei,,,,, You too.

Had ik al gezegd dat er 24 uur lang gezongen is in een naburig dorpje, of kerk of tempel.

Dit was voor de vrede van de wereld. Prachtig he.

Dat het hier zo vaak regent, klopt niet helemaal met de tijd van het jaar, heb dat gevraagd aan een van de inmates. Ik vertelde dat het in Holland, paar weken terug, heb ik dan weer gehoord van toeristen. Dat het stenen van ijs regende.

Vanmorgen vroeg had ik de bloemen die hier in potten staan , water gegeven. Met een slang, deze ligt hier nog. En dacht ook ik doe ook even de deur, zit een raam in. Maar er lag daarna binnen ook veel water. Ook heb ik aflopen week buiten de ramen schoongemaakt, met de veger en met dreft in het water. Thuis doe ik dat iets minder vaak, maar hier ben ik een proper Hollands vrouwtje.

Als ik om half tien naar de kerk ga, ga ik uitproberen om wat deet op mijn voeten te doen. Omdat er altijd toch zoveel vliegen zijn. En ik doe en bloesje aan met half lange mouwen. Ga kijken of dat helpt. En ik hoop dat de father ook weer iets in het engels verteld.

Moet zeggen dat het ook wel lekker voelt dat ik vandaag niet echt werk in het zieken huis. Voelt als echt zondag. Behalve dan dat ik niet uitslaap. Maar als je zo vroeg ligt, ben je ook wel een keer uitgeslapen.

Het is nu wachten op het ontbijt, maar de regen valt met bakken naar beneden.

Als je het leest Laurens, het is net als laatst toen heel Grou onder water stond, en ik tegen je zei, nu moet je naar buiten, het is fijn om dan te dansen in de regen. Nou dansen heb ik dan niet gezegd. Ik zou het hier ook kunnen doen nu, maar ik ben schoon en wil niet meer uit de kleren.

De klok blijft vaak staan, hij moet altijd een beetje scheef hangen en dan doet ie het weer. Ik neem een besluit, hij gaat ergens anders hangen, en gelukkig zit er ook schroevendraaier in mijn kistje.

Deze komt nu goed van pas. Even wennen dat de klok nu ergens anders hangt. Hoe snel is een mens gewend aan vaste plekjes.

Het onweert nu, en Moenussienge heeft ontbijt gebracht. En waar ik vroeger van dacht, oo net de vloer gedweild en nu staan er al weer grote voetafdrukken van zijn schoenen op. Zeg ik nu , geeft niks en ik dweil gelijk weer. Wat erg lief was, ik begreep hem eerst niet zo goed. Maaaaaaaaaaaaar hij neemt morgen bloemen voor me mee, jasmin, omdat hij weet dat ik experimenteer met eigen olie maken. Ik voel me vereerd.

Antje en Sietske, ik kan jullie vertellen dat ik de pak met stroopwafels gekocht op Schiphol, nu op heb. Dat is niet gek he, zo voor mijn doen. Pas na drie weken. Ook de dropjes zijn nog niet op. Ik vraag me nu af, zouden ze dat hier ook lekker vinden. Het is wel erg Hollands. Ik weet van Els , dat ze ook gek op drop is. Zou je toch niet zeggen he van een Belgische. Ze woont nu in Amsterdam trouwens. Ik ga de sisters eens laten proeven, of Nilante, ben benieuwd.

Het is nu droog, en het is tien over negen. Op naar het ziekenhuis, mijn excuses aangeboden. En een puntenslijper gisteren gekregen van Amy en Rachel. Deze meegenomen als kleine tegemoetkoming. De zusters vonden het niet erg. Maar ik wel.

Even gesproken over van alles en nog wat. En verteld dat de flesjes gekregen van de familie Toet, als drinkflesjes konden worden gebruikt. En was niet door de patiënten dan zou ik graag willen dat ze verdeeld worden onder de kinderen van de zusters. In ieder geval niet liggen te verstoffen in het magazijn. Wat dan denk ik wel zou zijn gebeurd.

Ze begrepen de functie niet van de puntenslijper. Ik dacht dat ik het goed uitgelegd had. Maar dat was niet zo . Ik heb het in praktijk gebracht door het letterlijk voor te doen. Daarna weer terug, en beloofd dat ik morgen vroeger zou komen. En beter op de tijd te letten.

De klok werkt tot nu toe goed. Waarschijnlijk blij met een ander uitzicht.

De zon schijnt, ik ga me klaarmaken voor de kerk, deze begint om half tien.

De kerk zat niet zo vol als vorige week. Els was aanwezig.

Ik ging op mijn oude plekje zitten. En ondanks dat de father het soms in het engels vertaalde heb ik niet alles meegekregen. Ik zeg maar zo. Alles wat in liefde gezegd is, komt wel binnen.

Na de dienst zijn we , Els en ik samen met de sisters en de pastoor, koffie gedronken in de convent.

Kon Els ook gelijk zien naar het orgeltje wat daar stond. De pastoor zat ook daar op de preekstoel, vertelde hele vehalen wat hij allemaal gedaan had. Ook kreeg ik een boekje, maar stond wel een mooie foto op de voorkant, deze ga ik thuis inlijsten.

We hoorden dat Suramya het druk heeft, we gaan vanmiddag om 14.oo vertrekken naar Negombo.

De massage zat er voor vandaag niet in. Zuster Margaret en een meisje die ook op het dorp werkt gingen met een inmate naar het ziekenhuis. Wij zijn de markt op gegaan. Voor Els een simkaart geregeld . En heerlijk fruit gekocht.

Aangezien ik olie wil maken, wilde ik graag glazen potjes, maar die konden we niet vinden. Wel een zeefje gekocht, voor het scheiden van de vaste stoffen. Later nog naar een kleine supermarkt, koekjes en zalf gekocht.

Afgesproken dat suramya mij zou bellen , als ze klaar waren , zodat we samen weer terug konden rijden. Dat kwam goed. Els kwam op idee, om iemand de telefoon te geven zodat die kon zeggen waar we precies waren. En hoe is het mogelijk , we stappen de straat op, en daar kwamen ze net aanrijden. Precies op tijd. Nu net weer terug,

Wat ik vervelend vind , is dat je niet wat kan kijken, er komt gelijk een verkoper op je af. Wij zijn van verre ook zeer herkenbaar als toeristen.

Maar al met al was het een leuk middagje uit.

Eliza