29 juli vrijdag 2016

Ik raak wat in de war hier van de dagen, is beter dat ik de dagen ook de namen geef.

Vanmorgen alles opgeruimd daarna om half acht even naar Els . Ik wilde een bal halen.

We raakten aan de praat over van alles en nog wat. Els heeft een brief geschreven. Deze gaat over de noodzakelijke verbeteringen.

Een dorp dat 20 jaar oud is , is logisch dat het hier en daar renovatie nodig heeft.

Ik kreeg ineens last van een rood geïrriteerd linkeroog. Och dacht ik gaat wel over. Maar daarna voelde ik ook dat er koortsblaren op komen. Dit is al weer een tijd terug dat ik die had.

Een teken , van pas op de plaats. En voelen waar komt het vandaan.

Daarna op de fiets door naar voren. Ik zag dat de zusters de gymnastiek al aan het geven waren. Dat is heel goed. Nu komt er weer wat ritme in het dorp. Ik bleef even staan. Ik had nu tijd om met Suramya naar het stadje te gaan. Om naar de koelkast te gaan kijken, en voor wol.

Ik vroeg kunnen we ook even naar een supermarkt gaan.? Ik wist dat ze daar ook een kleine apotheek hebben. Zalf en oogdruppen meegenomen.

De koelkast werd niks. Ik zag dat deze niet was welke we nodig hadden. Het hoeft maar een kleintje. Ik wilde ook nog kopieerpapier kopen. Ik had namelijk met de mandalas ook al veel gebruikt. En ik heb nog paar ideeen waar ik zelf papier voor nodig heb.

Ik moest vrij lang wachten voor Suramya terug kwam uit de winkel.

Ondertussen kwam er een zwerver aan het raam tikken. Ik zei van nee. Maar het voelde niet goed. Ik bedacht als iedereen nu nee zegt, hoe zou dat voelen. Ben de auto uitgestapt en heb geld gegeven. Ik ben blij dat ik dit kon doen. Al is het niet veel.

Ook hebben we mest gekocht. Voor de tuin. Vanmiddag gaat het echt gebeuren , dan komt Randika met een patient, en gaan we de eerste boontjes zetten. Dit gaan dus longbeans worden.

De eerste tuinman heet Seeya- Dias.

Niet vergeten een emmer te zoeken, en te vragen waar de ene slang is gebleven. Die andere die we gekocht hebben is voor de dames.

Vandaag zou Mr Janaka komen samen met een vriend van de Lionsclub. Maar omdat het hier nu een drukte is van het komende twintig jarig feest en de kerkdiensten. Heb ik gevraagd of we het uit kunnen stellen naar volgende week. Het zou wel heel laat gaan worden. En ik wil graag vroeg in bed liggen.

Wat wel heel erg aardig is, ik wordt zondag opgehaald door Janaka, gaan we het land in .

Ik hoop dat dit door gaat. Ik ga deze week ook niet zoveel meer doen. Beetje tussen de bewoners . Hier daar wil ik nog iemand vragen voor zijn levensverhaal. Ik laat het open.

Om zes uur hadden we kerkdienst. Dit duurde tot half acht. Was erg mooi. En een soort kerstgevoel de sisters waren buiten aan het zingen. Prachtig.

Voor mezelf merk ik dat ik iemand mis, die er ook echt voor mij is. Een goed teken. De sisters zijn lief. Vooral sister Doreen, kan ik heel goed mee overweg. Sister Benita is wat later in beeld gekomen, ik heb ook het idee dat ik met haar wel iets heb. Sister Margaret, ja dat blijft de sister van de sound of Music. Ik heb nu ondertussen wel een mooie foto van haar.

Hoe langer je hier bent, des te meer je gaat zien van het leven in een dorp , zowel personeel als bewoners. Er gebeurt hier zoveel. .

Morgen meer, Eliza.