30 juli en 31 juli
Zaterdag 30 juli 2016
Vandaag feest. We gaan om acht uur beginnen in de kerk.
Ik was vroeg, kon op mijn eigen plekje zitten. De inmates waren allemaal aan het zingen. Is altijd een prachtig gehoor. Er is een die voorzingt en de rest volgt.
Ik heb voor het eerst mijn nieuwe rok aan. Een mooie gelegenheid.
Ik zag Samson binnen komen. En jee, hij pakte me bij de hand, ik moest voor in zitten. Nou dat was niet mijn bedoeling. Maar ook wel weer leuk, ik kon nu de rituelen van dichtbij bekijken en volgen. En wat ik ook zo mooi vond. Naast mij stond de stoel van Herman Steur. Die staat nog altijd voor hem klaar.Wat een prachtig gebaar. Vandaag waren er drie fathers. Ze kwamen alle drie aan de beurt om iets te melden. Moet zeggen father Patrick heeft een stem als een klok, die hoor je van verre. Ook doen sommige bewoners iets van een lezing. OP het einde van de dienst. duwde father Patrick mij een fototoestel in handen. Het was de bedoeling dat ik fotos ging maken. Maar dat lukte niet . Later heb ik wel fotos gemaakt van de fathers . Ook met mijn eigen toestel. Bij afloop van de dienst was een zeer geëmotioneerde meneer SAmson aan het woord. En hij vroeg mij, Eliza wil jij ook nog iets zeggen.? Nou neeee dacht ik.
Maar toch gedaan, weet niet meer wat ik gezegd heb, wel dat ik beloofd heb om terug te komen in januari als het mocht. IK ben ook het dorp. In deze 5 weken ben ik hier zo gegroeid, en ben door het dorp opgenomen als een familielid.
Na afloop van alles, gingen we naar het convent, waar we allemaal lekkere dingen kregen.
Het programma gaat vanmiddag verder om 14.00. Dan is het boedistische gedeelte van het feest programma aan de beurt.
Lekker gerust tussen de middag. Om 14.00 naar het restaurant, hier zaten al veel bewoners op de grond en op stoelen, en de monnik zat te wachten op het tijdstip van 14.00. Daarna begon hij, aan een stuk door te praten. Het was fijn om er tussen in te zitten.
Toen het bijna afgelopen was sprak hij mij aan, en ik dacht hoef toch niet weer naar voren te komen en iets te doen. Gelukkig niet.
Er ging een pakket in het rond, dit werd door iedereen aangeraakt. Dit is de gift aan de monniken.
Om vier uur gingen we het spel van Els doen. Dit had veel voeten en handen in aarde voordat we zover waren. Je moet alles zelf regelen. Maar het is toch allemaal gelukt. Els had allemaal chocoladekoekjes ingepakt in kranten papier, en het doel was, als de muziek stopt. Is het de bedoeling dat wie het pak in handen heeft dit gaat uitpakken. Was erg geslaagd. Daarna met zijn allen dansen. Upoel ging met de meneer van de trommel. Het ritme bepalen. Het was zeer aards.
Dat was supergeslaagd, wie kon ging dansen. Marie wilde steeds met mij dansen, het leek wel wat op biodanza in Nederland. Was erg intens en mooi.
En ik was daarna moe, en je kan wel begrijpen dat ik vroeg in bed lag en geslapen als een marmotje.
Morgen ga ik uit, ik wordt om acht uur opgehaald door mr Janaka. We gaan zeker praten over het dorp en ondertussen krijg ik een rondleiding om en in Negombo.
Hg Eliza
31 juli 2016
Eerst even Peter. Ik ga er alles aan doen om te zorgen dat het geld wat je gegeven hebt. Toch nog zijn bestemming krijgt. . Als het kan vandaag nog.
Vroeg opgestaan, en muziek aan. ik werd erg geraakt door een liedje van Adele. someone like you. Gek he dat je soms in een keer bewust bent van een liedje.
Vandaag om acht uur werd ik opgehaald door Mr Janaka.Het was een goede rit, we hadden van alles te bespreken, en eigenlijk nog geen tijd om naar buiten te kijken. Eerst naar Negombo, naar zijn huis. Onderweg zijn moeder, Anula opgehaald. We gaan haar later bij de eyekliniek afzetten.
Was erg fijn om bij een familie thuis te komen. Janaka zijn vrouw heette me van harte welkom, Kreeg thee en twee grote stukken chocoladecake. Zijn heet Priyanthi, zijn zoons Kanishka ( mal)
En Randimal ( Mal)
Samen met een neefje van Mal, genaamd Shan, ging Janaka samen met mij een rondrit maken, naar het strand, een straat vol Nederlandse huizen. De gevangenis en nog veel meer.
We zijn Anula en Pryanthie en Mal weer wezen ophalen uit de kliniek. Wat een verschil met het ziekenhuis in Negombo. Het is ook een soort privékliniek. Allemaal schoon en netjes.
Daarna gingen we terug naar huis, en werd het eten geserveerd. Ik heb heerlijk gegeten. Het was speciaal voor mij klaar gemaakt en was niet zo heet. Daarna ging Janaka in de rust. Ik zat met oma op de bank, fotos kijken. Deze mevrouw heeft dan ook de hele wereld gezien.
Na een uur, ging ik samen met de jongens in een auto. Deze keer een iets kleinere auto. Maar mijn gevoel zei, dat Shan nog niet zo lang zijn rijbewijs had. Het ging met schokken en stoten gepaard. Toen werd eer besloten om toch de auto van pa maar te nemen. Ook dat ging ook gepaard met wat moeite. Ik deed in stilte een schietgebedje.. Om toch maar heel weer terug bij de familie aan te komen. Het verkeer daar is zo druk. Als je daar kan rijden , kan je overal autorijden.
We gingen naar twee tempels, ik kreeg een prachtige uitleg over alle afbeeldingen binnen. Ook heb ik de rituelen gedaan. Water uit de bron, en om de heilige bodiboom lopen, drie keer ondertussen wensen uitspreken voor mezelf en voor liefde en vrede voor de hele wereld.
Daarna het water gegeven. Ook een olielampje aangestoken. Bloemen geofferd, en wierook stokje aangestoken.
Weer terug aangekomen bij het huis, kwam nog iemand van de Lionsclub aanschuiven. Ook hij wilde van alles weten. Ik heb verteld wat ik wist, en wat ik graag zou willen doen in de village. Gewoon eerlijk en vanuit het hart. Ze gaan donderdag komen, gaan we met veel mensen aan tafel zitten.
Samson, nilanthe , suramya, randika, benita , doreen, els en ik . Ook vraag ik of sister Margaret wil aanschuiven, ik wil niet dat zich gepasseerd voelt.
Er gaat heel wat gebeuren. Ik kan alvast een tipje van de sluier oplichten. Er komen honderd fruitbomen. Elke boom gekoppeld aan een bewoner. Waar ze iets van geld voor krijgen als ze de boom goed verzorgen. En nog veel meer. Maar dit is een privé iets van Janaka en mij.
Daarna gingen we met zijn vieren de stad in. Ondanks dat ik vaak voorin mag zitten, ging ik nu achterin zitten. Omdat het hier toch wel een bepaalde cultuur is. En eerlijk beide mannen mogen er wel zijn qua gewicht. Ik ging samen met Priyantie achterin zitten, en liet alles maar komen wat ging komen. Ik voelde me erg thuis bij ze.
Wat gingen we doen, was zeker een verrassing, ik mocht een koelkast uitzoeken. Zou eerst een hele kleine nemen, maar ging toch voor de iets grotere. Daarna veel papierwerk. En gingen we terug.
Het was al wat laat, toen de ene Lion man ons ging afzetten. Janaka, moest weer terug voor de koelkast om deze op te halen en samen met mij terug naar de village te gaan.
Ik zag dat hij moe was, en ook zijn vrouw. Oma wilde nog meer fotos bekijken. Dat heb ik gedaan.
Daarna met zijn drieeen naar het dorp terug. Negombo bij nacht. Prachtige verlichting onderweg. Koelkast bij mij binnengezet. Ik heb ze hartelijk bedankt voor alles.
Ook zij waren blij omdat ik blij was. Ik was dubbel blij, vanwege de mooie dag ,en vanwege de koelkast.
Ook gedurende dag hebben we veel gesproken over het leven en wat echt belangrijk is. Priyanty ging voor mij regelen dat ik twee dagen eropuit kan. Zoals het nu staat ga ik de nacht doorbrengen in Kandy. Ik ga dinsdag zes uur vertrekken.
Daarna snel naar bed, na eerst gedouched te hebben. Met een lekkere bak nescafe.
Vandaag 1 augustus,
Ik schrijf maar door, omdat ik nu even paar dagen geen tijd heb.
Er gebeuren weer goede dingen. Vanmorgen een interview gehad met Gothathuwa ( naam is niet helemaal correct). Ik wil graag haar levensverhaal horen.
Eerst een gesprek gehad met Suramya, ik heb mijn geld teruggevraagd wat ik aan hem gegeven had voor aanschaffen van koelkast, omdat ik dit nu wil gebruiken voor mijn tweedaagse trip.
Gelukkig had hij het nog. Geen andere dingen mee gedaan.
Het geld wat ik nog over heb van de 20 euro, gaat Els vanmiddag nog spullen voor kopen, voor de bewoners, ballen en spullen voor de gymnstiek , En ook nog spullen om creatief mee te zijn.
Dan is die 20 euro goed besteed.
Ondertussen Peter, is er weer geld overgemaakt, om nu echt de toiletten te maken, en het hek welke om het dorp is te repareren.
Ik krijg nu het geld wat jij hebt gegeven weer in eigen handen. Ik ga deze nu naar eigen inzicht gebruiken voor de bewoners in het dorp. Wil hier nog paar dagen over nadenken. Ik laat je weten, wat ik ermee gedaan heb.
Ik hoop dat ik je hiermee een beetje gerustgesteld heb. Ik hou van eerlijkheid, en doen wat je zegt en belooft. Ik zou echt de onder steen naar boven hebben gehaald om dit op te lossen.
Vanmiddag nog gesprek met Samson over dit gehad. Hij verteld ook dat dit niet zo had mogen gebeuren.
En nu gaan we weer verder met het doen van goede dingen hier in het dorp.
Het gaat echt nu de goede kant op.
Later meer.
Els zat er een beetje doorheen, ze vind de avonden lang, en mist thuis een beetje. Ik herkende dit.
Het kan ook niet zo zijn dat je even geen terugval krijgt.
Ik heb Suramya gevraagd om samen met haar even weg te gaan, het dorp uit. Even een paar boodschapjes en wat dingetjes kopen.
Ze vroeg mij om mee te gaan, tuurlijk ga ik mee. Het is altijd leuk om even buiten te zijn. We gaan nog wat spullen kopen voor de ouderen.
Ik wilde handelen, maar ze gingen er niet op in. Nou dan niet. We kunnen vrijdag ook nog wel spulletjes kopen. Ik ben aan het afronden hier, en wil alles goed achterlaten.
En als iemand nog een goed idee heeft, stuur me sms , mijn nummer is hier +94769675147
Het is nu 19.00 , net een telefoongesprek achter de rug met Janaka, en zijn vrouw. En ook mijn driver van morgen heeft gebeld. 6.00 gaat het feest beginnen. Ik ga er twee dagen van tussen.
Heb er zon zin in. En Els bracht mij net een prachtig boek, gaat ook over de theeplantages hier.
Daar ga ik zo in beginnen. En neem ik mee morgen..
Eliza
Ps de fotos komen later, ik zit nu te schrijven in Kandy in een hotel. Mijn telefoon is leeg, fototoestel ligt nog in de auto van Lal. De batterij was ook leeg. Ik had wel mijn oplader meeJ maar ja daar heb ik nu wat aan.
30 juli 16
Zaterdag 30 juli 2016
Vandaag feest. We gaan om acht uur beginnen in de kerk.
Ik was vroeg, kon op mijn eigen plekje zitten. De inmates waren allemaal aan het zingen. Is altijd een prachtig gehoor. Er is een dame die voorzingt en de rest volgt.
Ik heb voor het eerst mijn nieuwe rok aan. Een mooie gelegenheid om deze te dragen.
Ik zag Samson binnen komen. En jee, hij pakte me bij de hand, ik moest voor in zitten. Nou dat was niet mijn bedoeling. Maar ook wel weer leuk, ik kon nu de rituelen van dichtbij bekijken. En wat ik ook zo mooi vond. Naast mij stond de stoel van Herman Steur. Die staat nog altijd voor hem klaar. Een mooi wit laken bedekte de stoel.
Wat een prachtig gebaar. Vandaag waren er drie fathers. Ze kwamen alle drie aan de beurt. Ook doen sommige bewoners iets van een lezing. Op het laatste stuk, duwde father Patrick een fototoestel in mijn handen, het was de bedoeling dai ik fotos moet maken. Maar dat lukte niet . Later heb ik wel fotos gemaakt van de fathers . Ook met mijn eigen toestel. Bij afloop van de dienst was een zeer geëmotioneerde meneer SAmson aan het woord. En hij vroeg mij, wil jij ook nog iets zeggen. Nou neeee dacht ik.
Maar toch weer gedaan, weet niet meer wat ik gezegd heb, wel dat ik beloofd heb om terug te komen in januari als het mocht. IK ben ook het dorp. In deze 5 weken ben ik hier zo gegroeid, en ben door het dorp opgenomen als een dochter.
Na afloop van alles, gingen we naar het convent, waar we allemaal lekkere dingen kregen.
Het programma gaat vanmiddag verder om 14.00. Dan is het een boedistische dienst.
Lekker gerust tussen de middag. Om 14.00 naar het restaurant, hier zaten al veel bewoners op de grond en op stoelen, en de monnik zat te wachten op het tijdstip van 14.00. Daarna begon hij, aan een stuk door te praten. Het was fijn om hier tussen te zitten.
Toen het bijna afgelopen was sprak hij mij aan, en ik dacht hoef toch niet weer naar voren te gaan.
Er ging een pakket in het rond, dit werd door iedereen aangeraakt. Dit is de gift aan de monniken.
Om vier uur gingen we het spel van Els doen. Dit had veel voeten en handen in aarde voordat we zover waren. Je moet ook alles zelf regelen. Maar het is toch allemaal gelukt. Els had allemaal chocoladekoekjes ingepakt in kranten papier, en het doel was, als de muziek stopt. Is het de bedoeling dat wie het pak in handen heeft dit gaat uitpakken. Was erg geslaagd. Daarna met zijn allen dansen. Upoel ging met de meneer van de trommel. Het ritme bepalen. Het was zeer aards.
Dat was supergeslaagd, wie kon ging dansen. Marie wilde steeds met mij dansen, het leek wel wat op biodanza in Nederland. Was erg intens en mooi.
En ik was daarna moe, en je kan wel begrijpen dat ik vroeg in bed lag en geslapen als een marmotje.
zondag ga ik uit, ik wordt om acht uur opgehaald door mr Janaka. We gaan zeker praten over het dorp en ondertussen krijg ik een rondleiding om en in Negombo.
Hg Eliza
29 juli 2016
29 juli vrijdag 2016
Ik raak wat in de war hier van de dagen, is beter dat ik de dagen ook de namen geef.
Vanmorgen alles opgeruimd daarna om half acht even naar Els . Ik wilde een bal halen.
We raakten aan de praat over van alles en nog wat. Els heeft een brief geschreven. Deze gaat over de noodzakelijke verbeteringen.
Een dorp dat 20 jaar oud is , is logisch dat het hier en daar renovatie nodig heeft.
Ik kreeg ineens last van een rood geïrriteerd linkeroog. Och dacht ik gaat wel over. Maar daarna voelde ik ook dat er koortsblaren op komen. Dit is al weer een tijd terug dat ik die had.
Een teken , van pas op de plaats. En voelen waar komt het vandaan.
Daarna op de fiets door naar voren. Ik zag dat de zusters de gymnastiek al aan het geven waren. Dat is heel goed. Nu komt er weer wat ritme in het dorp. Ik bleef even staan. Ik had nu tijd om met Suramya naar het stadje te gaan. Om naar de koelkast te gaan kijken, en voor wol.
Ik vroeg kunnen we ook even naar een supermarkt gaan.? Ik wist dat ze daar ook een kleine apotheek hebben. Zalf en oogdruppen meegenomen.
De koelkast werd niks. Ik zag dat deze niet was welke we nodig hadden. Het hoeft maar een kleintje. Ik wilde ook nog kopieerpapier kopen. Ik had namelijk met de mandalas ook al veel gebruikt. En ik heb nog paar ideeen waar ik zelf papier voor nodig heb.
Ik moest vrij lang wachten voor Suramya terug kwam uit de winkel.
Ondertussen kwam er een zwerver aan het raam tikken. Ik zei van nee. Maar het voelde niet goed. Ik bedacht als iedereen nu nee zegt, hoe zou dat voelen. Ben de auto uitgestapt en heb geld gegeven. Ik ben blij dat ik dit kon doen. Al is het niet veel.
Ook hebben we mest gekocht. Voor de tuin. Vanmiddag gaat het echt gebeuren , dan komt Randika met een patient, en gaan we de eerste boontjes zetten. Dit gaan dus longbeans worden.
De eerste tuinman heet Seeya- Dias.
Niet vergeten een emmer te zoeken, en te vragen waar de ene slang is gebleven. Die andere die we gekocht hebben is voor de dames.
Vandaag zou Mr Janaka komen samen met een vriend van de Lionsclub. Maar omdat het hier nu een drukte is van het komende twintig jarig feest en de kerkdiensten. Heb ik gevraagd of we het uit kunnen stellen naar volgende week. Het zou wel heel laat gaan worden. En ik wil graag vroeg in bed liggen.
Wat wel heel erg aardig is, ik wordt zondag opgehaald door Janaka, gaan we het land in .
Ik hoop dat dit door gaat. Ik ga deze week ook niet zoveel meer doen. Beetje tussen de bewoners . Hier daar wil ik nog iemand vragen voor zijn levensverhaal. Ik laat het open.
Om zes uur hadden we kerkdienst. Dit duurde tot half acht. Was erg mooi. En een soort kerstgevoel de sisters waren buiten aan het zingen. Prachtig.
Voor mezelf merk ik dat ik iemand mis, die er ook echt voor mij is. Een goed teken. De sisters zijn lief. Vooral sister Doreen, kan ik heel goed mee overweg. Sister Benita is wat later in beeld gekomen, ik heb ook het idee dat ik met haar wel iets heb. Sister Margaret, ja dat blijft de sister van de sound of Music. Ik heb nu ondertussen wel een mooie foto van haar.
Hoe langer je hier bent, des te meer je gaat zien van het leven in een dorp , zowel personeel als bewoners. Er gebeurt hier zoveel. .
Morgen meer, Eliza.
28 juli 2016
28 juli 2016
Vannacht toch wat slecht geslapen. Was fijn om een riem onder mijn hart te krijgen van Claudette.
Fijn dat je soms iemand kan vragen om even beetje te luisteren.
Vanmorgen vroeg op gestaan, ontbijt, en naar voren.
Ballonnen mee. Een tas vol spullen. Gelukkig was Suramya er , en ik weet hoe het kopieer apparaat werkt. 50 mandalas geprint.
Ik heb een dametjes beloofd om een gebruiksaanwijzing te vergroten van haar telefoon. Dat ga ik later doen.
Wil eerst papier kopen.
Suramya zat in het vertrek waar we altijd de bezoekers ontvangen . Samen met Munasinghe .
Ik vroeg, stoor ik , omdat Suramya nog moest eten. Maar ik wilde heel graag met hem praten over van alles en nog wat. Ook dat ik soms niet begreep over de gang van zaken. Ik zei , ik ben ook stukje van het dorp en ik wil graag open en eerlijk met elkaar omgaan. Dat ik best wel begrijp dat er soms dingen zijn die je niet met iedereen bespreekt. Maar dat ik wel verwacht dat als ik iets inbreng van geld, dat ik dan ook weet waar het naar toe gaat. Dit uit respect naar mij maar zeker ook naar Peter.
IK wil dat voor ik weg ga een koelkast in de medical room staat. Ik heb dat beloofd.
Vanmorgen gaan we kijken, naar eentje. En ik neem me voor om hem gewoon mee te nemen als hij goed lijkt. Dan maar een dagje minder uit. Ook gaan we wol kopen. Ik heb nog wat haarbandjes te maken. Ik hou ervan om beloftes te vervullen. Heb nog maar een week. Dus wil ik ten volle benutten.
Het blijkt dat voordat we weggaan, Nilanthe andere verplichtingen heeft. En dat wij zo snel als we kunnen weer terug moeten zijn. Omdat er altijd iemand voor moet zitten. Dus we gaan waarschijnlijk laat in de middag weg voor de koelkast. En de rest van wat ik graag wil halen.
Els kwam ook tegen negen voor . Ze voelde zich iets minder goed. Over bepaalde dingen. Ook uitgesproken naar mij dat ze het jammer vind dat ze nergens anders voor benadert wordt.
Ik heb haar gevraagd of ze ook graag iets wil doen voor het schooltje op het gebied van muziek.
We hebben veel kleine muziekdingetjes in de kast liggen. Deze zou ze mooi kunnen gebruiken.
Dat vond ze een prachtig idee. En het mes snijdt voor de school aan twee kanten. Twee keer buitenlands bezoek op school.
Tien over negen, we gaan vertrekken, ik ga achterin zitten, en zeg tegen Ruthfini ga jij maar voorin.
Dat wilde ze niet, ze kwam ook achterin zitten. Konden we beetje praten. En ik weet nu dat de kinderen jaar of vier, vijf zijn. Haar zoontje is er ook. Dat ze drie kinderen heeft. De jongste is thuis bij oma. Ze gaat straks om half elf werken tot zes uur.
Bij het schooltje aangekomen, wemelt het van kleine kindjes, allemaal in uniform. De juf gebruikt een belletje, en de kinderen stuiven het klaslokaal binnen.
Good morning maam, in koor. En ja dan is het mijn beurt. Ik zeg goedemorgen kinderen. We gaan vanmorgen een gym doen. En hup iedereen weer naar buiten. Het was een toer om ze allemaal in de kring te krijgen. Maar tis gelukt. Heb maar wat geïmproviseerd. Eerst lopen, en springen, en daarna wat kleine oefeningen. Daarna de tennisballen uitgedeeld en in groepjes heen en weer de ballen laten gooien. Het laatste stukje, stuk of vijf ballonnen opgeblazen, en toen gingen ze echt los. Bij het afscheid, heb ik de mandalas aan de juf gegeven. En het boek dat ik nog had, aan Ruthfini, zodat ze dat nog voor meerdere mandalas kan gebruiken.
Daarna snel weer terug, omdat er verder niemand was.
Ik ga terug naar mijn huis en zet zelf koffie.
Ik wil zo nog wat fotos maken van inmates. In de eetzaal, dan weet ik in ieder geval wie ik nog niet vergeten ben. Iedereen heeft daar zijn vaste plekje. En ik kan nog helpen met opscheppen.
Druk aan het fotos maken in het restaurant, komt er een hele club mensen binnen. Sommige zijn al eerder geweest in de tijd van dhr Steur, en voor de meesten was het nieuw.
Ik hoefde geen rondleiding te geven. Maar ja, later het kon ook niet anders mocht ik toch nog iets vertellen. Werd zo blij van binnen, dat de familie verband ging kopen en ook jodium. Ik wist dat daar van die fles bijna de bodem in zicht was . En ik hoor ook nog van sister Benita, dat we een groot bedrag hebben gekregen voor de leeghalen van de sceptic tank. Het moet nu eindelijk maar een keer opgelost worden. Als het nu niet klaar komt ga ik persoonlijk dat ding leegscheppen.
We zijn niet meer weggeweest . Nilanthe was er nog niet . Ik zag dat het Suramya een doorn in het oog was. En ik voelde me ook beetje teleurgesteld. Ik wilde heel graag ook wol kopen. En nog een stukje stof, om een haarband te laten maken, door mijn handige sewing lady. Ik hoop dat ik mijn nieuwe rok en de band zaterdag aan kan. Op het feest van het 20 jarig bestaan. Ik weet dat het programma nu is aangepast. In het vorige moest ik nog alleen het Wilhelmus zingen, en een speech houden. Ik weet niet wat er gaat gebeuren.
Ik mocht in de toek toek. Vond ik erg leuk, voelde me net zon dame in oeroude tijden. Ik hoorde dat Suramya iets zei tegen de chauffeur, niet te hard he. Waarop ik zei, gaan we full speedJ
In het winkeltje lag gelukkig nog dezelfde stof. En er was ook garen, wel wat dun. Maar ik ga het gewoon proberen. Wilde ook nog een witte bloes kopen, maar ze waren wat doorzichtig, ik vroeg, dat kan toch niet hier in dit land? Ik heb het niet gedaan. Mijn shirts zijn wel fris, maar ik krijg ze niet zo goed schoon in een emmer water. En ik ben van nature wel iets van een knoeier. Er is er eentje bij, die kan ik als ik weg ga als poetsdoek gebruiken, als ik mijn huisje uitga.
Bij terug komst zei ik , ik ga naar mijn huis, en ga de dag vrij nemen. Vonden de mannen wel grappig.
Heb buiten gezeten, koffie, en alvast een band proberen te haken, lukt ook nog.
Tegen vijven ging ik het dorp in op zoek naar Marie. Ik moest kijken of het goed genoeg was.
Na een tijd zoeken en onderweg overal blijven steken voor een praatje , heb ik haar in het restaurant gevonden. Ze was erg blij. Ze gaat ook deze dragen op het feest.
Mijn naamgenoot eliza wil er ook eentje. Ga ik morgen aan beginnen. Zij is het vrouwtje dat heel erg nieuwsgierig is, maar wel leuk.
Zou het grappig vinden dat er straks allemaal dames rondlopen met een hoofdbandje made bij Eliza.
Daarna midden in het dorp op een bankje gezeten met sister Benita. Gepraat over vroegere tijden. Maar ook dat we nu weer op weg zijn naar een klein beetje de tijd van toen. In ieder geval de moed erin houden. En hopen , wensen en bidden. Het komt goed, ik weet het zeker. En ik zie Herman al knikken daarboven. Het kan niet zo zijn ,dat dit dorp het niet gaat redden. Er zit veel energie in. Samen Sterk.
Beetje gegeten, muziek geluisterd en gezongen, en een rituele brief gemaakt, en ga lekker in bed, met koffie en koekjes. Jammer dat mijn boek uit is.
Voor iedereen een goede dag, of heerlijk slapen, met mooie dromen.
Eliza.
27 juli 2016
27 juli 2016
Goed geslapen vannacht. Vanmorgen besloten om niet naar het ziekenhuis te gaan. Ik wilde om negen uur gym gaan geven. Maar zoals wel vaker gebeurt. Komt er iemand anders op je pad.
Dit keer Hennie en Willy uit Tilburg. Ze kwamen me tegemoet lopen. Ik vroeg, jullie willen graag een rondleiding.
Onderweg bij Kumari, mijn spullen gedropt. Het is best zwaar om mijn hele kantoor in mijn rugzak mee te nemen. En ik weet dat ze er goed op zullen gaan letten.
Het was een leuke rondleiding. Onderweg kwamen we Herrie tegen in de tuinen van de sisters.
Hij vroeg hoe het me ging. Was een beetje bezorgd. Hij wil nog steeds wel bij me slapen omdat hij vind dat er iemand voor mij moet zorgen. Ik vertelde dat ik me veel beter voelde. Daarna ging hij weer door met zijn werk.
Nilanthe was er nog steeds niet, en het was al over tienen. Het bleek dat zijn vader niet goed was en medicijnen nodig had.
Ik heb samen met Lucie en Cecilie op een bankje gezeten. En jammer dat mijn taal niet goed is.
Maar was leuk, ik wil dit deze laatste weken vaker doen.
Ik ga dan ook niet meer gym geven vandaag.
Sister Doreen kwam om uur of tien naar kantoor, heb ik alles bijgewerkt op de computer. Ondertussen kwamen er ook vijf mensen binnen, het bleek dat het echtpaar samen met de zus van de mevrouw hier wil gaan wonen. Zij hebben geen kinderen, maar wel een beetje geld. Ze staan nu ingeschreven. Ze heten Jessica en Upali. Zij gaan dus wel betalen om hier te kunnen wonen. Het zijn vriendelijke mensen. Soms vallen kwartjes , nu ik dit zo schrijf begrijp ik eindelijk waarom sommige mensen engelse namen hebben. Vanwege vroeger dat het een engelse kolonie was.
De man spreekt zijn talen, als ik het goed begrepen heb, heeft hij op het consulaat gewerkt. En meer landen gezien dan ik heb gedaan. We hebben een beetje gepraat. Hij vroeg mij , hoe ik het hier vond, en ja ik voel me hier erg thuis. Al begrijp ik sommige dingen nog niet hoe ze werken. Hierover later meer.
Vanmiddag weer heel lekker kunnen eten, en nu bijna mijn bordje schoon.
Daarna wachtte mijn boek. Het heet: het vlindereiland. Ik heb het bijna uit, en eigenlijk wil ik heel langzaam lezen.
Het gaat over een Engelse familie die naar Sri Lanka is gekomen, en daar de theeplantage gaat overnemen zie ze geërfd hebben van de broer. Er gebeurt van alles. En natuurlijk is er ook liefde.
Vanavond gaat het boek uit.
Een was gedaan, en beetje opgeruimd. Een beetje gelummeld. Om drie uur naar kantoor gegaan.
Mr Samson en Nilanthe deden de gesprekken.
Ik heb nu een fiets, je gaat soms wel heel vaak door de straatjes en dan is het lekker dat er een fiets is. Deze fiets was van Toeschare. Hij heeft me nu een andere fiets gebracht. Eentje die wel remmen heeft. Ga ik niet elke keer gebruiken. Maar soms wel fijn.
De waterslang is nu aangelegd. De dames zijn er erg blij mee. Dit ga ik nog vastleggen hoor Gerda.
Vanmiddag om drie uur was ik weer voor , op de fiets dit keer.
De jaarlijkse voortgangsgesprekken werden weer door mr Samson , en Nilanthe gedaan.
Ik zat op mijn oude plekje. Ik was erg bezig met mijn eigen dingen, en soms een beetje contact met het personeel die aan de beurt was voor het functionerings gesprek. Iedereen had een handgeschreven papier mee. Het leek allemaal goed te gaan. Het was wel grappig dat toen Ruthfini aan de beurt was, ze ineens moest giechelen. Ik keek op van mij computer, en ze lachten alle drie.
Het bleek dat de vraag was, wat is je minder sterke kant, die je nog wilt verbeteren. Ik dacht dat ze het een vraag vond die niet bij dit gesprek hoorde. En wist duidelijk niet wat ze moest zeggen.
Ik dacht in gedachten. Vertel dat je graag meer engels wilt leren spreken.
Ik wilde heel graag het emailadres die Nilanthe in zijn beheer had. Ik wil een brief schrijven aan iemand van het bestuur. Maar ook hier is geduld een schone zaak.
Voordat ik wegga, zou ik heel graag een kleine koelkast aan de zusters willen geven, waar ze de medicijnen in kunnen bewaren die gekoeld moeten zijn. Ik had zelf al een beetje gegoogeld, maar kwam er niet uit. Ze hebben hier geen marktplaats waar je voor paar tientjes een goede tweedehands koelkast kan scoren. Ik heb Nila gevraagd om dit uit te zoeken. Het bleek dat sister Doreen nu ook wist dat ik dat wilde doen. Ze kwam in ieder geval bij me. Om te vertellen dat Suramya dit uit zou zoeken. Aangezien het toilet waar ik het voor wilde gebruiken, nu binnenkort echt wordt geleegd, had ik de volgende gedachte.
Ik ga dit geld nu gebruiken voor een koelkast, dat zou toch genoeg moeten zijn. Ik had Nilanthe het geld gegeven om te bewaren. Maar wat ik nu hoorde , is het volgende.
Er is waarschijnlijk soms niet genoeg geld om dingen te kopen. Ook om de huisjes schoon te maken.
Er is besloten om dat geld , eerst te gebruiken om spullen voor de schoonmaak te kopen.
Ik wil hier vandaag nog op terug komen. Ik werd er vannacht wakker van. Het zou toch zo moeten zijn, dat ze mij hadden kunnen vragen , wat ik er van vond om het geld zo te gebruiken. Nu voel ik me gepasseerd en zeker Peter die mij het geld heeft gegeven om er iets goeds mee te doen. Ik begrijp ook heel goed dat je geen huisjes schoon kan maken zonder schoonmaakmiddelen.
Dit is iets wat ik niet goed begrijp . Dus ga hier op terug komen. Ik vraag me dan op dit moment ook het volgende af. Zijn wij , Els en ik dan ook een grote kostenpost?
Omdat ik dan graag of mijn eigen eten ga kopen. Of gewoon met de pot mee eet. Alleen rijst en soms wat fruit. Ik hoop dat ze mij dat willen vertellen.
Bij het laatste gesprek gisteren, kreeg ik een verzoek van Ruthfini.
Of ik bereid zou zijn om een keer gymnastiek wil geven op de school van haar zoon. Ik kan niet anders zeggen dat Ja, dat doe ik graag. Maar eerlijk, ik vind dat spannend.
Oude mensen, die ik kan ik goed mee omgaan. Kinderen dat weet ik nog niet.
Maar ik blijf grensverleggend bezig zijn. Ze vroeg mij of Els ook mee zou gaan. Ik wil graag alleen gaan, en kijken wat dit me brengt. Ik ga wel voorstellen of het leuk is dat Els een ander keertje gaat om iets van muziek met de kinderen te doen. Dat is haar specialiteit.
Dat we dit doen is een bijdrage van het dorp aan de buurtgemeenschap.
Ook ga ik mandalas meenemen voor de kinderen. Het zijn er bijna 50. Dus Eliza ga der maar aan staan
Ik ga nog papier kopen voor het kopiëren. Later met Suramya.
Eliza.
25 26 juli 16
25 juli 2016
Zo vandaag naar Colombo voor verlenging visa. Ik ben zo blij dat ik gisteren niet hoefde te gaan. Het is een hele reis. Suramiya heeft ons half acht opgehaald. En bij de poort bleek dat er nog drie passagiers mee gingen. Zo wordt de bus, en de tijd goed gebruikt. Twee bewoners moesten naar de oog kliniek, samen met de zuster.
Onderweg werd er weinig gesproken, ook ik had niet de behoefte, om te praten.
Na een lange reis, werden eerst de bewoners en de zuster afgezet. Wij gingen verder naar Colombo.
Wat een drukte, veel getoeter, veel toek toeks , veel autos ,en soms een agent om het verkeer wat in banen te leiden. Meestal was het de brutaalste gaat eerst. Of net dat gaatje weten te vinden om in een andere baan te komen.
Bij het gebouw aangekomen, stapten wij uit, met de boodschap als jullie klaar zijn, bel je mij en dan ben ik er zo.
Wat een drukte. Eerst kijken waar we naar toe moesten, papier invullen, ik had dat al gedaan. Els ging dat ter plekke doen. Daarna na wat mensen aangesproken te hebben, kwamen we terecht in een kamertje. Ze deden niet moeilijk, en we kregen te horen dat we omgeroepen zouden worden.
Dat duurde echt wel een aantal uren. Het was er warm en vol met mensen. Eindelijk daar werden we omgeroepen. Wij naar voren, was dringen om bij het loket te komen. Dan mag je betalen, wij blij, we dachten nu is het klaar. Maar nee, de paspoorten en zo gingen in een mand, en weer wachten. Ook dit duurde paar uren. Pff. Dan is de dag ook zo voorbij.
Het eerste wat we deden toen we buiten kwamen iets eten en koffie . Daarna Suramya bellen. En hij was er gelukkig in tien minuten. Ondertussen werd je belaagd door toek toeks die graag klandizie wilden. Op de terug weg even naar een internet winkeltje. Om nieuwe kaartjes te kopen.
Daarna gingen we ook nog niet rechtstreeks naar huis. Zo wie zo de bewoners weer ophalen. Hoe lang ze op ons gewacht hebben weet ik niet. Maar ze blijven er daar erg kalm onder. Ook nog even in het kantoor geweest van FAMILY HELP PROGRAM . Hier moest Suramiya de rekeningen laten controleren. Heb nog paar fotos gemaakt. Ook ging er iemand mee op de terugweg. Dat is dan ook handig, als je toch dezelfde kant uit gaat. Onderweg een krant gekocht, voor bewoner, had ik beloofd. En later ook nog een tuinslang, deze is door Gerda gesponsord. Wat zal ze blij zijn, dat ze niet meer hoeft te lopen met emmers water.
Bij aankomst welcome village, nog met Samson, Nilanthe gesproken. Ze gaan morgen de gesprekken doen met het personeel. Ik heb het idee dat wij erbij moeten zitten. Ik maak me daar niet zo druk over. Het is hier toch anders , en soms loopt het anders.
Ik vertelde wel dat we een afspraak hadden met Lionsclub, en dat was goed.
Daarna nog de pc opgehaald om mijn mail te checken, of er misschien iets was veranderd.
Om 19.00 terug. Mijn eten was gebracht bij Els. Op gehaald en gedouched. En gaan slapen.
26 juli 2016
Vanmorgen wakker en voelde me nog niet goed. Ook hoe is het mogelijk een verkoudheid erbij.
Ik ben om vijf uur opgestaan, en om zes uur heb ik me afgemeld in het ziekenhuis.
Ik hoorde dat er een virus rondgaat, in het ziekenhuis in Negombo. Dit vertelde een broeder in het hospital. Dus zal ik wel een staartje van te pakken hebben. Ik krijg medicijnen mee. En ga weer terug.
Toch wel wat eten, en thee met suiker genomen. Weet je , je bent niet ziek , maar ook niet fit.
Ik bedacht me dat ik het etentje ging afzeggen. Of dat ik niet zou gaan.
Ik heb helemaal geen trek, en nu in ieder geval geen buitenlands eten.
Ik heb Janaka gebeld, dat ik niet zou gaan, maar dat de rest eventueel wel zou kunnen gaan.
Maar daar wilde hij niks van weten. Het was een druk tijdstip dat ik belde , straks om 11.oo gaan we nog keer praten. Hij heeft nei teruggebeld, ik denk dat het een echte zakenman is , druk in de bussinness.
Gaan waarschijnlijk later in de week. Of volgende week.
Ik wil ook nog graag een dag op pad. Ik weet dat Lucien het druk heeft. Dus ga iets anders regelen.
Vanmiddag in bed met paracetamol en vitamine c. Ik lees een boek, een roman dat ook over Sri Lanka gaat.
Mijn oplader is weer kapot, Sunil haalt een nieuwe voor me op. Kan ik in ieder geval berichtjes lezen die zo nu en dan binnenkomen.
Om 17.00 naar voren, wil even van alles bijwerken ,dit reisverslag en wat mailtjes beantwoorden.
Mr Samson is bezig met de jaargesprekken. Gevraagd aan Toeschare om de aansluiting te maken voor de waterslang. Dat gaat nu morgen gebeuren. Hij heeft vrij vandaag.
Morgen meer. Ik ga straks maar weer snel terug, hoop dat het morgen weer wat beter gaat. Ik gloei als een kooltje in een kachel.
Xxx elizaxxx
23 en 24 juli
23 en 24 juli 2016
Vanmorgen naar ziekenhuis, ik vond het er verdacht schoon.
Gevraagd aan een van de patiënten, hebben ze het nu wel of niet geveegd.
Wel dus. Ik vroeg sister maikel , en ze zei ja het was geveegd. Ik heb al een paar keer gezegd dat ik niet iets wil doen, om mij bezig te houden. Dan ga ik liever iets anders doen.
Morgen ga ik niet werken. Dinsdag ben ik er weer, ga ik handmassage doen. Ik heb olie meegenomen van thuis. En als er niet geveegd is ga ik dat doen.
Ik ga dit ook met sister Doreen het bespreken. Ik had al voorgenomen, deze week wat rustiger aan te doen. Meer in het dorp te zijn en alleen maar te zitten. En er zijn dames die willen een gehaakt bandje willen. Ik heb er zelf een paar gemaakt . En wil best voor iedereen eentje maken. Wie maar wil
Ik zit nu even in kantoor Nilanthe, omdat wij straks weggaan, op naar Negombo. Om tien uur worden we opgehaald.
De chauffeur was precies op tijd. We hadden besloten dat Els op de heenweg voorin zou zitten en ik op de terug weg. Ondanks dat hij een goede chauffeur was , vond ik hem in zijn doen en laten niet plezierig. Al zijn aandacht ging naar Els. En dat is niet fijn als je er een beetje zo bij zit. Ook was hij te familiair. Ik ga dit bespreken met Lucien. Ook Els vond het niet fijn .
Wij hebben het samen erg leuk gehad, en goede gesprekken gevoerd. We hebben een uitgebreide massage gehad van drie uren. Eerst hoofdmassage, jammer dat ik de avond van te voren, mijn haren geverfd had. J had ik beter later kunnen doen. Daarna uitgebreide lichaamsmassage.
Daarna in de sauna, er was wel een apart geurtje. Geen denne of eucalyptus geur in ieder geval. Daarna even rusten op ligbanken met kopje ginger thee.
Daarna groene olie, op je voorhoofd, dit schijnt je voorhoofdchakra te reinigen. Was erg aangenaam.
Daarna een heerlijk bad in een afgesloten kamer met alleen een kaarsje. We hebben foto s gemaakt , ben benieuwd of ze gelukt zijn.
Na afloop werden we weer naar onze kleedkamer gebracht, hier was ondertussen ook wat mannenkleding opgehangen. Ik zei tegen Els, zullen we ze aandoen en een foto maken? Maar dat was haar iets te gek. Toen nog even wat fruit gegeten. Daarna door naar de pedicure.
Was wel fijn, maar Ria, ik kan eerlijk zeggen, dat ik toch liever op jouw behandelstoel zit.
De chauffeur zat al te wachten, en daarna gingen we iets drinken en eten op de seaside van Negombo. De chauffeur schoof ook gewoon bij ons aan tafel. Ik was al een tijdje klaar met hem. Hij vroeg veel aandacht . Ik vertelde , als ik nog een keer trip doe, dan neem ik hem niet als chauffeur.
En als Lucien zelf niet kan, probeer ik achter het telefoonnummer van de chauffeur van Herman Steur te komen.
Wij gingen nog half uurtje winkelen, ik wilde heel graag olie kopen. Om in Nederland te gaan gebruiken bij massages.
Daarna terug naar ons dorp, en in de auto, nog samen een mooi gesprek gehad.
Oa over het feest dat komt. Ik vertelde dat ik het eigenlijk wel erg leuk zou vinden dat iedereen daar aanwezig kan zijn, ook van het hospitaal en de dementia huizen .
De kok had iets lekkers gemaakt. Daarna ben ik naar bed gegaan, wel vroeg, maar ik was moe.
Ik werd wakker, en dacht wat is er aan de hand, ik voelde me niet goed. En o wat was ik blij dat ik in het restaurant alleen maar cappucino, en water had gedronken. Els had een maaltijd besteld.
Ik dacht als ik moet spugen, dan kan het nooit niet veel zijn. Mijn hele lichaam deed raar. Je kan ook niet stil liggen. Pff. Wat ik niet verwacht had, dat ik deze nacht zo vaak naar de wc moest. Ik was flink aan de race. Ben de hele morgen in bed gebleven, en heb het ontbijt in de koelkast gezet. En gezegd dat ik geen lunch wilde.
Jammergenoeg kon ik niet naar de kerk en ook niet naar hospitaal, had ik wel beloofd dat ik om tien uur langs zou komen. Heb de hele morgen wat geslapen, en geluisterd naar opnames.
Thee gezet , appeltje en even om het huis lopen, en toen was ik blij dat ik weer kon liggen.
Dan is het fijn dat je een sms kan sturen en een opbeurend woordje krijgt. En een mooie meditatie op de whats app, ooit gegeven in het eerste jaar van onze opleiding.
Deze gedaan. En daarna voelde ik iets beter.
De telefoon ging. Een Engelsman aan de telefoon. Ik zei ,dat ik volonteer was, en morgen het kantoor weer open zou zijn. Maar het bleek de gids te zijn van Nederlanders. Ze konden het dorp niet vinden. En hij vroeg of ik hem de weg kon wijzen. Als je iemand de weg wilt laten wijzen, moet je nooit mij vragen. Ik verdwaal overal. Maar kwam op het heldere idee om in en info boekje het adres te zoeken. Zodat ze zonder problemen naar ons zouden kunnen komen.
Ik vertelde dat ik alvast naar voren zou gaan. Om ze op te vangen.
Hup tandenpoetsen en op naar voren. En wat schetst mijn verbazing, ze kwamen al aanrijden.
Maar dit bleken anderen te zijn. Namelijk Cees Beeke, en Martine van Holstein. Geen setje, maar wel reisgenoten. Cees is leraar ROC en Marina is lerares Verpleegkundige.
Samen met hen de tour gedaan. Ik kon wel niet zo enthousiast zijn. Ze waren erg onder de indruk.
En hebben allebei ideeen om iets te willen gaan doen. Concreet krijgen we binnenkort, verbandspullen, zodra ze terug is in Nederland gaat ze dit opsturen. Cees wil proberen een project te starten op zijn school. Ik heb de mailadressen, kan ze niet toevoegen denk ik. Maar kan wel contact houden. Naar de rondleiding, kopje thee gedronken, en nog gekletst. En ondertussen was Herrie met de toeristen de rondleiding gaan doen met Jan Willem, en zijn vriendin, en nog een stel.
Ze wilden geen thee, maar Suramya was daar met het wagentje. Ik hoorde hun zeggen, nu moeten we wel een kopje thee doen, uit respect. Ik ben bij ze aan tafel gaan zitten, en nog van alles kunnen vertellen. Ook hier weer dat ze onder de indruk waren. En ook de toezegging hebben gedaan, om iets te doen. Ook hier zat een verpleegkundige bij. Ik wordt elke keer weer aangeraakt, door de reacties. Ik ben ook blij dat ik dit vandaag weer heb kunnen doen.
Herry was bezorgd over mij. Hij wilde wel bij mij slapen in de bungalow om op mij te passen. Hij vond niet goed dat ik alleen was. Ik heb dat afgekapt, dat het weer goed ging.
Ook vanmorgen kwam een inmate, om te vragen hoe het was. Omdat ik niet in de kerk en restaurant was.
Vandaag weer actie in de tuin. Dat gaat goed.
Nu nog mijn visa formulier invullen en dan niet te laat naar bed. Ik hoop dat ik morgen weer honderd punten ben. We gaan om half acht vertrekken.
Oant moarn, Eliza.
22 juli 16
22 juli 2016 REIZEN VERANDERT. ( las ik vanmorgen in een inzicht mail)
Vanmorgen erg emotioneel, ik zat er even doorheen. Sister Maikel zag het . Ik heb zo gehuild.
Ik hoefde niet te vegen, en ik werd door de patiënten mede opgevangen. IK kreeg veel liefde.
Het voelde goed. Om half acht terug gegaan naar mijn huis. Moennesienge was al bij Els geweest.
Ik liet Moenussienge binnen, en besloot daarna na Els te gaan om even te praten.
We zien elkaar niet zo vaak, omdat ik savonds te moe ben, en overdag bezig ben.
We hebben fijn gesproken over alles hier. Ik heb verteld dat als ze wil wij zaterdag uit gaan. Dat ik bezig was om een taxi te regelen. Ook uitgesproken dat we beiden het goede willen. En dat het soms niet plezierig voelde als we samen waren in het dorp. Het is dan net of ik er niet mag zijn. En maakt dat ik me niet prettig voel. Goed dat het uitgesproken is.
Ik kan dat nu los laten. Het geeft lucht als je dingen uitspreekt. En iedereen weet hoe moeilijk dat is. Zeggen wat er werkelijk is. . Ik heb gevraagd , of we vaker de dag samen kunnen beginnen. Even een beetje kletsen. En dan de dingen doen waar we beiden goed in zijn.
Vanmorgen hadden we gym, samen met twee zusters en Meriyam, hebben we de les gedaan.
Het was weer een groot succes. Een kring vol. Ik heb er een foto van gemaakt.
Volgende week maandag gaan we weer.
Vandaag zou de man komen van het departement voor een rondleiding en voor lunch. Hij heeft afgebeld. En dat had ik ook wel kunnen weten. Die dag dat we bij hem waren, zag ik aan zijn manier van doen, dat hij er niet echt zin in had. Maar hij nam de uitnodiging wel aan. In Herman zijn boek, staan ook een paar van die verhalen, dat mensen toch afzeggen op het laatste moment.
Els wil graag naar Negombo voor spullen te kopen om iets te gaan doen, op creatief gebied.
Ze vroeg mij om mee te gaan, maar ik blijf liever hier. En dat was goed. Zij vind het leuk om er zo nu en dan uit te gaan. En dat is prima.
Morgen gaan we samen een dag naar Negombo, gaan we een massage doen. En heerlijke oliën kopen. Ik heb Lucien geregeld, dat is een chauffeur die Jos heeft aanbevolen. Vandaag een leuk telefonisch gesprek gehad. We gaan er een leuke dag van maken. En een beetje babbelen. Ik hou van de vlaamse taal.
Vanmiddag een visa verlenging aanvraag uit geprint., samen met Samson, gedownload, kan ik die alvast invullen. Hij zegt het is anders niet te doen, zo druk is het daar. Ik ga maandag met Suramiya naar Colombo. Het moet dan ook wel, het is de 30 e dag. Ik heb de jongens gevraagd , als ik te laat ben, dat ze me wel opzoeken in de gevangenis. En graag brood meenmen. Het zal je maar gebeuren dat ze gek doen, en het gebeurt. Heb ik wel veel te vertellen tochJ Dus als het stilte is na maandag op het reismee verslag. Dan weet je waar ik ben.
Ik ben blij dat het toilet wordt gemaakt. Ik wil daar wel fotos van. Omdat dat een belofte is aan Peter.
Vandaag een lief sms je , van Gerda dat ze iets wil geven. Ik heb daar al een bestemming voor. Ik ga een slang kopen voor het oude dametje, zodat ze niet meer met emmers hoeft te slepen. En het is natuurlijk ook goed voor de tuin. Kunnen ze hem daar ook gebruiken.
I
Er is nu iets voor de tuin gekocht ,zodat we goede mounts kunnen maken. Mijn gevoel zegt dat er vanavond een start wordt gedaan. Zodat als ik weer terug ga, de tuin zover klaar is. Dat de inmates de tuin in gebruik kunnen nemen. En zij alleen maar water hoeven te geven voorlopig. Ik ga er vanuit dat ik samen met Randika, inmates bereid ga vinden om in de tuin te werken.
De afspraak gaat nu definitief door, ik heb een drukke mailwisseling met Janaka. We gaan met zijn vieren naar Negombo seaside. Worden om 17.00 verwacht. Gaan we samen eten.
Vanmiddag even bij een dame gezeten buiten op het bankje, jammer dat je dan elkaars taal niet spreekt.
Ook goed gesprek met Samson, over van alles en nog wat. Ook vertelde hij dat hij met Herman Steur in Nederland is geweest. Dat hij goed voor de ouderen moest zorgen, en daarvoor niet betaald mocht worden.
Alles is in beweging hier, en ik geloof en heb vertrouwen dat het goed komt.
Wat een dag weer vandaag, veel emoties. Gaat nu weer goed hoor. Ik heb alles weer onder controle.
Hg Eliza